Gorzka czekolada i inne opowiadania

Inspiracją do napisania tego artykułu jest ciekawa, sympatyczna relacja z moim 14-letnim synem, jaką udało nam się razem uzyskać dzięki książce „Gorzka czekolada i inne opowiadania o ważnych sprawach”. Chcę dodać, że tę pozycję poleciła niedawno słuchaczom studiów podyplomowych bibliotekoznawstwa KIRE – jedna z wykładowczyń. Są to właściwie dwie książki - dwa tomy, na które składa się kilkanaście opowiadań różnych autorów, zawartych w każdym z tomów.

Dlaczego postanowiłam napisać o tej książce?  Ano dlatego, że od dłuższego czasu tęskniłam za sytuacją, w której mój syn -  czternastolatek czeka na kolejne czytane opowiadanie, a na dodatek to opowiadanie jest przyczynkiem do późniejszej dyskusji i przemyśleń nad jego treścią. Doczekałam się! Ale zacznijmy od początku!

Książki zakupiłam przez Internet. Przyszły dwa dość grube tomy. Szata graficzna okładek i wnętrza książek to dzieło Anity Głowińskiej, znanej, lubianej pisarki i ilustratorki książek dla dzieci. Tym razem pani Anita ilustrowała dla nieco starszych dzieci, to jest dla nastolatków. Rysunki budzą sympatię, sprawiają, że „Gorzką czekoladę” chce się wziąć do ręki, przeglądać i czytać. Każdy rozdział sygnalizowany jest krótkim cytatem, wziętym z danego opowiadania oraz scenką rodzajową. Opowiadania są dość krótkie, liczą od kilku do kilkunastu stron i zaznaczone są dodatkowo kolorami – strony danego opowiadania mają na brzegach ten sam kolor, dzięki czemu widać, w którym miejscu opowiadania się znajdujemy.  Z punktu widzenia czytającego to dość istotna informacja, można nawet rzec, że świadomość ilości stron motywuje do przeczytania rozdziału do końca. Jednak rzecz najważniejsza to treść opowiadań o ważnych sprawach. Te ważne sprawy to na przykład:  szacunek, uczciwość, odpowiedzialność, wolność, mądrość, poczucie własnej wartości, przemoc emocjonalna i wiele innych. Na stronie poprzedzającej każde opowiadanie określona wartość jest nazwana i rzeczowo wyjaśniona. Ten fragment tekstu stanowi jakby wstęp i zapowiada, o  jakiej wartości będzie mowa. Taki literacko-psychologiczny zabieg sprawia, że mimowolnie zastanawiamy się podczas czytania, czy słuchania konkretnego opowiadania nad konkretną wartością. Łatwiej też  sformułować osobistą  konkluzję na koniec rozdziału i łatwiej podjąć rozmowę o wartościach, posiłkując się sytuacją opisaną w opowiadaniu.

No właśnie! Rozmowa! To wartość dodana, którą można uzyskać, na przykład czytając wspólnie. Osobiście polecam głośne czytanie tej pozycji nastolatkowi przez osobę dorosłą, tak jak to było i jest w moim przypadku, gdy czytam kolejne opowiadania z „Gorzkiej czekolady” – synowi.  Czytamy wieczorem, prawie codziennie. Oboje z synem czekamy na tę chwilę. Ja czytam, syn słucha i popija słodkie, ciepłe kakao. Przyjemne z pożytecznym!

W dobie pandemii, zdalnego nauczania, audiobooków i ogólnego nadmiaru kontaktów internetowych – taka żywa relacja rodzica z nastolatkiem – to dla mnie coś niezwykle cennego. Polecam Państwu tę książkę z przekonaniem, że jej lektura będzie dla Państwa i Waszych podopiecznych równie satysfakcjonująca, jak dla mnie.

Małgorzata Orawska  - (rodzic, pedagog szkolny,  aktualnie słuchaczka bibliotekoznawstwa w KIRE)