Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Języki. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Języki. Pokaż wszystkie posty
Rola gier i zabaw w nauczaniu dzieci w wieku przedszkolnym

7/19/2021

Rola gier i zabaw w nauczaniu dzieci w wieku przedszkolnym

Gry i zabawy w nauczaniu i edukacji językowej dzieci w okresie wczesnoszkolnym i przedszkolnym

Każdy nauczyciel powinien pamiętać o tym, jak ważne są gry i zabawy w nauczaniu języka angielskiego dzieci w wieku przedszkolnym. Podstawową formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym jest bowiem zabawa. Zabawa dziecka przybiera wraz z wiekiem różnorakie i bogate formy. Staje się czynnością samodzielną i twórczą. Od zabaw indywidualnych dzieci przechodzą w etap zabaw grupowych i zespołowych, uczą się poprzez to podporządkowywać swoje życzenia i chęci postępowaniu innych, przyjętym zasadom i regułom wspólnej gry czy zabawy.

    Gry i zabawy mają znaczący wpływ na rozwój fizyczny dziecka, wyrażający się w tym, że będąc najbardziej naturalnymi postaciami ruchu, w najprostszy sposób zaspokajają wrodzoną dzieciom jego potrzebę. Gry i zabawy pełnią trzy ważne funkcje w edukacji dziecka: 

  1. Kształcącą.
  2. Wychowawczą.
  3. Motywacyjną. 

Każda gra czy zabawa uczy opanowania i cierpliwości, a także przestrzegania zasad i dyscypliny. Uświadamia dzieciom potrzebę podporządkowania się regułom. Gry zwiększają zainteresowanie przedmiotem, budzą w dzieciach potrzebę uczenia się oraz kształtują ich motywację wewnętrzną. Stosowanie różnych gier i zabaw dydaktycznych, pozwala stworzyć okazję do indywidualizacji procesu nauczania.


    Gry i zabawy w życiu dziecka są jedynymi czynnościami, które traktuje poważnie. Można tylko z zazdrością przyglądać się, jak potrafi ono pogrążyć się w zabawie zorganizowanej przez siebie samego lub narzuconej przez opiekuna, nauczyciela lub inna osobę dorosłą.  Poglądy na rolę zabawy w życiu dziecka, w dużej mierze zależą od tego jak rozumiemy jego rozwój, czy ma on być tylko biernym odbiorcą, czy „aktywnym badaczem”. Dziecko czuje się w zabawie wolne i nieskrępowane, jednak samo sobie narzuca pewne granice postępowania, które powinny według niego wystąpić również u osoby biorącej z nim udział w zabawie. Jest to nauka, jak postępować w przypadku sytuacji rzeczywistej, narzuconej przez otoczenie. Podczas zabawy dziecko poprzez swoje działanie kształtuje w sobie zdolności organizacyjne, a także postępowanie, które ma znaczenie dla jego nauki szkolnej.


    Wartość, jaką posiada zabawa jest oceniana przez licznych pedagogów i psychologów. Stała się ona tematem wielu szkoleń, konferencji i rozważań. Powinno się pozwolić dziecku wykorzystywać jego naturalne skłonności do zabawy, w różnorodnych formach działalności. Wychowawca powinien przemyśleć je w taki sposób, aby ekspresja dziecka była stale rozwijana. Aktywność jest najbardziej dostępnym dla naszych pociech sposobem poznawania rzeczywistości, odtwarzania faktów i sytuacjiWszystkie doświadczenia, jakie dziecko przeżywa podczas dnia, przetwarza później podczas konkretnej zabawy. Wpływa to na wszechstronny rozwój dziecka oraz kształtowanie jego osobowości.


    Inną istotną metodą w pracy z najmłodszymi uczniami jest udawanie, czyli symulacje, wszelkiego rodzaju zabawy w dom, sklep, lekarza, przyjęcie, wizyty w zoo itp. Dzieci wprost kochają tego typu zabawy, ponieważ poza olbrzymią motywacją, dają im możliwość do poznawania świata i spontanicznego używania języka angielskiego.

     

    Niestety często jeszcze spotykamy się ze sceptycznym podejściem nauczycieli do gier i zabaw podczas zajęć. Wydaje im się to marnowaniem czasu, a dzieci powinny posiąść praktyczna wiedzę. Trzeba mieć jednak na uwadze, że dziecko nie potrafi długo skupić uwagi na jednym zadaniu i nie da się go nauczyć powtarzając słówka i wykładając wiedzę teoretyczną. 


    Gry i zabawy dają dzieciom radość ze wspólnego odkrywania, uczenia się i przetwarzania pewnych treści. Pomagają w radosnym i twórczym poznawaniu samych siebie, ułatwiają bycie w grupie, wzbogacają kontakty. Aktywizujące gry i zabawy maja te szczególną zaletę, że zawsze są zachętą i wzmacniają motywację, pobudzają zainteresowania, nie stają się nakazem i obowiązkiem. Nie można nikogo zmusić do zabawy czy wzięcia udziału w grze. Metody pedagogiki zabawy czy też nauki poprzez gry i zabawy likwidują i pomagają dzieciom wyzbyć się lęku, obawy i strachu, i to jest niewątpliwie ich największą zaletą. W zabawę dzieci angażują całą swoją osobę i wszystkie zmysły. Pobudza ona do twórczego działania, pozwala na odczuwanie radości, zadowolenia i przyjemności. Tworzy więź z innymi członkami grupy, a dodatkowo wiele uczy. Wszystkie dzieci kochają zabawę.

Autorka: Donata Kołodziej - uczestniczka studiów podyplomowych z zakresu Dydaktyki języka polskiego jako obcego.

Sprawdź nasze studia z Dydaktyki języka polskiego jako obcego - kliknij tutaj.


E. Gruszczyk – Kolczyńska, E. Zielińska, O roli zabawek w procesie rozwoju umysłowego dzieci [w:] Wychowanie w Przedszkolu, Forum Media Polska, Warszawa 2003.

K. Bieńkowska, Jak dzieci uczą się mówić, PZWL, Warszawa 2012.

Najczęstsze problemy nauczyciela języka polskiego jako obcego

6/08/2021

Najczęstsze problemy nauczyciela języka polskiego jako obcego

Dydaktyka języka polskiego jako obcego

    Dydaktyka języka polskiego jako obcego, to wyzwanie zarówno dla nauczycieli, jak i uczniów. W Polsce przybywa migrantów korzystających z możliwości nauki języka polskiego. Wiążą oni swoją przyszłość z naszym krajem, a jedną z podstawowych przeszkód na rynku pracy jest język. Także dzieci migrantów uczestniczą w polskim systemie oświaty, dzięki czemu już w młodym wieku mogą przyswajać podstawy języka polskiego. Z jakimi zatem problemami mierzą się nauczyciele języka polskiego jako obcego?


    W pracy z uczniem obcojęzycznym duży problem stanowi fonetyka – polskie dźwięki; warto w tym miejscu zaznaczyć, iż paradoksalnie, uczniom, którzy nie mają w swoim języku ojczystym podobnych dźwięków, łatwiej jest przyswoić naszą fonetykę, bo dla nich jest to kolejna rzecz, której trzeba się nauczyć – coś zupełnie nowego. Słowianie, tymczasem, natomiast szukają podobieństw i to czasami może być zwodnicze.

    W kwestii materiałów do nauki języka, nauczyciele są w bardzo dobrej sytuacji, gdyż otaczani są zewsząd materiałami autentycznymi, które można wykorzystać na zajęciach. W ciągu ostatnich lat zaczęło się pojawiać coraz więcej wydawnictw, nadal jednak nauczyciel języka polskiego jako obcego musi korzystać z materiałów autentycznych i wykazywać się dużą kreatywnością, jeśli nie chce, żeby jego zajęcia opierały się jedynie na zadaniach z podręcznika.

    Kolejny problem, w nauczaniu dzieci obcojęzycznych, stanowi składnia. Wiele zależy od natywnego języka danej osoby, ponieważ w języku polskim cała fleksja opiera się na rodzaju gramatycznym; duży problem pojawia się w momencie, gdy w języku ucznia nie ma rodzaju gramatycznego – dla takiego ucznia składnia jest czymś skomplikowanym i trudnym do przyswojenia. Dodatkowym utrudnieniem są końcówki rodzajowe, jak również sprawa aspektów – dokonany i niedokonany. W większości języków, chociażby w angielskim, przywołaną kwestię rozwiązuje się użyciem odpowiedniego czasu gramatycznego; osoby uczące się języka polskiego mają problem z wyłapaniem różnicy między aspektami.

   Następnym problemem, z którym często borykają się uczniowie jest odmiana i wymowa liczebników. Już na samym początku pojawiają się kłopoty związane z odmianą, bo mamy chociażby jeden rok ale już dwa lata czy pięć lat. Trudno wytłumaczyć komuś cały mechanizm – dlaczego tak się dokładnie dzieje – nie wchodząc w gramatykę historyczną. Uczeń musi to po prostu zapamiętać i chcieć przyjąć, że tak po prostu jest.

    Niekorzystnym elementem w dydaktyce nauczani języka polskiego jako obcego jest zbyt kurczowe trzymanie się podręcznika, jednak jeśli ktoś ma problem ze znalezieniem materiałów przeznaczonych do nauki języka polskiego i nie wie, jak może wzbogacić swoje lekcje, to podręcznik będzie dla niego jedynym narzędziem. Praca z podręcznikiem, szczególnie na niższych poziomach jest ważna, ale korzystanie z ciekawych materiałów, które możemy zaadaptować do nauczania języka polskiego odgrywają bardzo ważną rolę. Dzięki nim lekcje staną się bardziej interesujące i łatwiej będzie wprowadzić na zajęciach żywy, autentyczny język.

    Na początku nauka języka polskiego jest łatwiejsza dla uczniów słowiańskojęzycznych, bo języki mają podobne do siebie systemy językowe. Patrząc całościowo, nie można wyciągać daleko idących wniosków w sprawie narodowości. Dużo większe znaczenie ma charakter ucznia – jego pracowitość, sumienność i indywidualne predyspozycje do nauki języków obcych.

Autorka: Agnieszka Skowronek – uczestniczka studiów Dydaktyka języka polskiego jako obcego. Nauczycielka języka polskiego.

Studia podyplomowe dla nauczycieli – dlaczego warto się kształcić?

2/08/2021

Studia podyplomowe dla nauczycieli – dlaczego warto się kształcić?

studia podyplomowe zdalnie kwalifikacje online

    Obowiązujący w Polsce system kształcenia nauczycieli opiera się przede wszystkim na wyższych uczelniach, które korzystając ze swoich ustawowych uprawnień prowadzą studia pierwszego i drugiego stopnia, a także jednolite studia magisterskie ze specjalizacjami nauczycielskimi oraz studia podyplomowe, które nadają szczegółowe kwalifikacje w zakresie danych przedmiotów. Studia podyplomowe, to dziś nieco zmarginalizowana przez MEiN dziedzina kształcenia. Czy z tego powodu należy z niej zrezygnować?

Krótka odpowiedź na postawione wyżej pytanie brzmi – Nie! Istnieje wiele powodów, dla których warto korzystać z możliwości jakie daje nam podyplomowe kształcenie. 

1. Pewne kwalifikacje

Prowadząc studia podyplomowe (samodzielnie lub za pomocą placówek pośredniczących w doskonaleniu nauczycieli), uczelnie opierają swoją działalność na trzech aktach prawnych: ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozporządzeniu w sprawie standardu kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela oraz rozporządzeniu w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli. Działanie uczelni wyższych w Polsce jest więc uregulowane, podobnie jak formy kształcenia, z których w szkołach tego typu możemy korzystać. Wychodząc od ogółu do szczegółu – kwalifikacje nadawane przez podmioty do tego uprawnione są pewne, a wedle zasady prawa lex retro non agit, tj. prawo nie działa wstecz, nie powinniśmy się obawiać także o respektowanie naszych kwalifikacji w przyszłości.

2. Indywidualizacja toku kształcenia

Uczelnie, w ramach posiadanej autonomii programowej, same opracowują programy studiów podyplomowych. Odpowiadają także za ich organizację i realizację procesu kształcenia, co należy do wyłącznych kompetencji uczelni. Wymaganiem nałożonym na uczelnie, dotyczącym prowadzenia studiów podyplomowych przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela, jest realizowanie ich w zgodzie ze standardami kształcenia. Dobór środków, metod nauczania, formy przekazu, ilość godzin, a przede wszystkim ich jakość, to elementy, które uczelnia wypracowuje sama. Nie ma wątpliwości, że wyścig w tej kwestii trwa o jakość, dlatego studia podyplomowe zazwyczaj cieszą się lepszą organizacją czasu poświęcanego na wykłady i ćwiczenia, niż studia pierwszego czy drugiego stopnia.

3. Kadra ekspertów i praktyków

Wielokrotnie, w czasie naszej własnej drogi edukacji uniwersyteckiej spotykaliśmy się z prowadzącymi, którzy pomimo swojego stopnia naukowego lub tytułu profesorskiego niekoniecznie potrafili nauczyć nas czegoś praktycznego. W przypadku kadry na studia podyplomowe warto jednak korzystać z wiedzy ekspertów i praktyków w swojej dziedzinie. Szczególną wartość ma ten element w edukacji nauczycieli. Oparcie się na radach i metodach wypracowanych przez bardziej doświadczone osoby z branży pozwoli na wzbogacanie własnego warsztatu praktycznymi wskazówkami. Połączenie kadry praktyków i akademików, to ogromna zaleta studiów podyplomowych.

4. Organizacja i oszczędność czasu

Dobrze zaprojektowane studia, które przy tym odbywają się w trybie niestacjonarnym, to także oszczędność czasu. Oczywiście wymagają od nas weekendowego zaangażowania, najczęściej raz lub dwa razy w miesiącu, ale przy właściwym rozplanowaniu zajęć i efektywnym metodom nauczania, to także przestrzeń do nauki, socjalizacji i wymiany doświadczeń. Swoisty networking w zawodzie nauczyciela.

Wymienione powyżej cztery powody, dla których warto korzystać ze studiów podyplomowych. Kształcenie na tym poziomie to nie tylko pewne kwalifikacje oraz zindywidualizowany tok nauczania, ale także miejsce wymiany doświadczeń i metod. 

Zachęcamy zatem do korzystania z tej formy kształcenia, a także do zajrzenia na stronę Krakowskiego Instytutu Rozwoju Edukacji, który od przeszło 12 lat uczestniczy w procesie kształcenia polskich nauczycieli. 

Rekrutacja na studia podyplomowe (prowadzone także online), na naszej stronie.


Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej – nauczanie języków obcych

11/23/2020

Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej – nauczanie języków obcych

 Edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna to zwyczajowo wspólnie występujące dziedziny edukacji. Zawiłość przepisów powoduje jednak, iż ciężko odnaleźć się w języku prawniczym, a tym bardziej wdrożyć zapisy rozporządzeń we własny przebieg kariery. W poniższym tekście postaramy się przybliżyć oczekiwania systemu oświatowego wobec przyszłych nauczycieli przedszkolnych i wczesnoszkolnych.

Dowiecie się więc:

  1. Jakie są wymagania dotyczące nauczania języków w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym?
  2. Co zrobić, aby nauczać języków?
  3. Jakie certyfikaty językowe najlepiej wybrać?
  4. Gdzie szukać informacji?

1.  Wszystkie wymagania jakie oświata stawia przed nauczycielami znajdziemy w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. 2020 poz. 1289). Ze względu na omawianą tematykę interesują nas szczególnie paragrafy 4 oraz 12. Na potrzeby artykułu przyjmijmy sobie również dwa skróty: EWiP – Edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna oraz PP – przygotowani pedagogiczne. Pozwolą nam łatwiej identyfikować poszczególne elementy w tekście.

Edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna

Rozporządzenie opisuje wiele dróg dostępnych dla przyszłych nauczycieli. Od roku szkolnego 2020/2021, wymagane jest jednak posiadanie ukończonych studiów II stopnia lub studiów jednolitych magisterskich.

2.    Nieco bardziej skomplikowana jest droga nauczyciela, który na tych etapach chce nauczać języka obcego. Tutaj ustawodawca przewidział wiele możliwości, z których możemy skorzystać. Pierwszym wyborem są studia II stopnia lub jednolite magisterskie na kierunkach filologicznych lub lingwistyki stosowanej wraz z przygotowanie pedagogicznym. Ministerstwo uznaje również studia zagraniczne, wówczas istotny jest język urzędowy w danym kraju, aby uczyć potrzebujemy również PP.

W kwestii nauczania języka możemy wybrać także alternatywną drogę, tj. po ukończeniu dowolnego kierunku studiów (w przypadku przedszkoli i szkół podstawowych wystarczający jest I stopień studiów) przystąpić do egzaminu certyfikującego z danego języka w stopniu zaawansowanym lub biegłym (B2,C1). Certyfikat, wykształcenie wyższe oraz przygotowanie pedagogiczne dadzą nam możliwość nauczania, nie tylko w przedszkolu, ale na wybranym etapie edukacji.

3.  Rynek oferuje nam dużą dostępność wszelkich typów certyfikatów językowych na różnych poziomach zawansowania. Do najpopularniejszych należą FCE (B2) CAE (C1), TELC (różne poziomy), TOEFL, czy TEFL. Współcześnie najlepiej wybierać certyfikaty na poziomie zaawansowanym i biegłym. We wspomnianym wyżej rozporządzeniu dokładnie opisane są wszelkie certyfikaty konieczne do uzyskania odpowiednich kwalifikacji.

4.  Informacji możemy oczywiście szukać w Internecie, należy jednak bacznie weryfikować ich aktualność. Najlepiej sięgać więc do źródeł! Zachęcamy do sprawdzania odpowiednich rozporządzeń, a jeśli chcemy uszczegółowić jakieś kwestie najlepiej kontaktować się z kuratorium oświaty.

Mamy nadzieję, że ten krótki opis rozjaśnił Wam nieco sytuację, a cały proces stanie się prostszy i nieco bardziej przyjemny. Po więcej informacji zapraszamy do pozostałych postów na naszym blogu, a także na stronę Krakowskiego Instytutu Rozwoju Edukacji, gdzie poza informacjami poznacie naszą ofertę studiów, kursów i szkoleń.

Źródła:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. 2020 poz. 1289).

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 maja 2019 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. 2019 poz. 1045). 

Autor: Tomasz Czech 
specjalista Krakowskiego Instytutu Rozwoju Edukacji

Copyright © Odwróć edukację , Blogger